شبدر چاهارپر

"های رزولوشن ایز یور رایتینگ... یو میک اوری ثینگ، آی مین انی ثینگ، بلیوبل، تنجبل." الان که یه عده دوره افتادن اون بیرون پی اون نورگیر سقفی، اون کیسه‌های گنده‌ پر از هویج چیده شده تا سقف و پی خیلی چیزا که مال من بودن و تا همیشه می‌مونن، الان دیدم چقدر اغراق نفرمودند و فرمودم. اغراق خوب نیست. اما صنعت ادبیه. (نقیض گزاره)

خب باشه، عزت‌.. عزت خان نامحرمه و بین من و مامانم جایی نداره.

خدا پخشنده‌س یا بخشنده" می‌پرسم. می‌گه "هر دوش." حق می‌گه ولی ریداندنته. پخشندگی، بخشندگی رو هم شامل می‌شه. ولی بگن "به نام خدای بخشنده پخشنده مهربان" هم به جایی برنمی‌خوره این ریداندنت! من ولی کاری به این صیغه‌های گرامری و اینا ندارم، خدای من از امروز که به این ظریف رسیدم "پخشنده مهربان"ه.

من کلید در ویلای قدیمی‌مو انداختم ته چاهی که هیچ عاقلی که من بشناسم نمی‌تونه درش بیاره، طرف فکر اینه که "قهوه‌ساز دلونگی" چند قیمت شده!! اونا کجان، من کجام. دیگه دلم نمی‌خواد برگردم به دوران فکر کردن به قهوه درست‌کن!! من از همین دوران هم می‌خوام برم به یه دورانی که نمی‌دونم کی.